Skip to main content
Home » Agri & Food » Waarom onze landbouwers meer erkenning verdienen
Agri & Food

Waarom onze landbouwers meer erkenning verdienen

Griet Lemaire, directeur Vlaams infocentrum land- en tuinbouw (VILT).

Landbouwers worden vaak afgeschilderd als de boemannen van het klimaat, terwijl ze zich net heel bewust zijn van de impact van de klimaatverandering. “Zeker bij jonge landbouwers merk je een grote bereidheid om mee te zoeken naar oplossingen”, zegt Griet Lemaire, directeur van het VILT.

Hoewel de hele voedingsketen operationeel is gebleven, drong tijdens de coronacrisis plots het besef door dat volle winkelrekken niet zo vanzelfsprekend zijn. Tegelijk deed de pandemie consumenten ook het aanbod bij de boer om de hoek ontdekken, wat bijzonder positief is.

Toch mogen we niet vergeten dat de overgrote meerderheid zich bevoorraadt in de supermarkt. En daar tekent de tweespalt tussen consument en burger zich vaak duidelijk af: enerzijds vindt de burger dierenwelzijn, milieu en klimaat belangrijk, maar als consument baseert hij zijn keuzes vooral op het prijskaartje.

Schaalvergroting

Dat is een moeilijk houdbare situatie voor de landbouwer. Die moet onder impuls van steeds strenger wordende milieu- en dierenwelzijnsregels zware investeringen doen die hij niet zomaar kan terugverdienen in de markt. Op die manier werkt de strenger wordende regelgeving schaalvergroting in de hand. Een woord dat, wanneer het over landbouw gaat, een zeer pejoratieve bijklank heeft gekregen.

Dat is opvallend, want we doen wel massaal onze aankopen bij megabedrijven als Amazon of Bol.com zonder ons daar al te veel vragen bij te stellen. Kan je het landbouwers dan kwalijk nemen dat ze meestappen in de geldende economische wetmatigheden?

Enerzijds vindt de burger dierenwelzijn, milieu en klimaat belangrijk, maar als consument baseert hij zijn keuzes vooral op het prijskaartje.

Geen taboes

Dat neemt niet weg dat de vraag gesteld kan worden of landbouwbedrijven wel steeds groter moeten worden en of er geen alternatieve verdienmodellen zijn. Zeker in het licht van de hele stikstofproblematiek is die vraag meer dan ooit aan de orde. In de zoektocht naar een antwoord mogen daarbij geen taboes zijn, maar het is ook niet correct om te vertrekken vanuit verkeerde cijfers die het aandeel van de landbouw uitvergroten. Dat maakt een eerlijk debat onmogelijk en daardoor dreigen we een volledige generatie land- en tuinbouwers te verliezen.

Nood aan dialoog

Velen onder hen hebben het immers heel moeilijk met de manier waarop zij in de media en door bepaalde organisaties worden afgeschilderd als boemannen van milieu en klimaat, terwijl ze vaak echt oprecht begaan zijn met de vragen en eisen die de maatschappij stelt. De innovatiebereidheid is bij veel bedrijven groot en technologische evoluties maken dat smart farming een plaats begint te krijgen in de sector.

Andere bedrijven kiezen dan weer bewust voor schaalverkleining of zetten in op de korte keten. Het is dan ook belangrijk om land- en tuinbouwers te benaderen als de ondernemers die ze zijn en in dialoog op zoek te gaan naar oplossingen voor de vele uitdagingen waar de sector vandaag mee geconfronteerd wordt. De luisterbereidheid en constructieve houding om de problemen aan te pakken, is bij de landbouwers – zeker bij de jonge generatie – groot. Wij nodigen iedereen uit om de handschoen op te nemen en het gesprek aan te gaan.

Next article