Landbouw haalt vaak het nieuws, maar zelden gaat het over de mensen achter de cijfers: de boeren die dag in dag uit zorgen voor ons eten. Steeds minder vaak zijn dat jonge landbouwers en dat stemt tot nadenken. Willen we onze lokale voedselproductie veilig stellen, dan verdienen boeren niet alleen ons respect, maar ook onze steun.
Griet Lemaire
Directeur VILT
De uitdagingen voor landbouwers zijn groot. Grondprijzen swingen de pan uit, investeringen zijn hoog en de regeldruk voelt soms verlammend. In de praktijk dreigen boeren steeds vaker verstrikt te raken in een doolhof van voorschriften die soms haaks staan op elkaar of op de realiteit. Tegelijk wordt het weer grilliger: natte lentes, droge zomers, plotse hittegolven. Elk seizoen brengt nieuwe onzekerheden, terwijl de marktomstandigheden vaak weinig ademruimte laten.
Toch zijn er landbouwers die met volle overtuiging kiezen voor de toekomst. Ze zetten in op duurzame technieken, zoeken rechtstreeks contact met de consument of experimenteren met nieuwe teelten. Hun ideeën brengen frisse energie in een sector die onder druk staat. Het is bewonderenswaardig hoe zij niet bij de pakken blijven zitten, maar kansen zoeken in plaats van hindernissen te tellen.
Achter elk pak melk of zak aardappelen zit een verhaal van arbeid, passie en zorg.
Juist daarom is het cruciaal dat we hun moed niet laten uitdoven. Dat vraagt een beleid dat verder kijkt dan controle en regels. Ja, duidelijke kaders zijn nodig, maar minstens even belangrijk is ruimte geven om te ondernemen, te innoveren en soms te falen. Boeren hebben nood aan vertrouwen en voorspelbaarheid, niet aan steeds nieuwe hindernissen.
En ook wij, als consumenten, hebben een rol. Elke keer dat we bewust kiezen voor lokale producten of een eerlijke prijs betalen, dragen we bij aan een sterkere landbouw. Achter elk pak melk of zak aardappelen zit een verhaal van arbeid, passie en zorg. Als samenleving moeten we die waarde erkennen.
Klimaatverandering, marktdruk en regelgeving zijn geen eenvoudige thema’s en de oplossingen zijn nog minder eenvoudig. Maar in plaats van landbouw te zien als deel van het probleem, kunnen we het beschouwen als deel van de oplossing. Landbouwers tonen elke dag hun bereidheid om te vernieuwen en mee te zoeken naar een duurzamere toekomst.
Als samenleving hebben we de keuze: kijken we toe vanop de zijlijn, of stappen we mee in? De toekomst van ons voedsel wordt niet enkel op het veld geschreven, maar ook in de keuzes die wij samen maken, als samenleving én als consument.
