Onno van de Stolpe over de succesformule van Galapagos
Galapagos is een van de meest beloftevolle biotechbedrijven die ons land vandaag kent. Aan de basis daarvan liggen vasthoudendheid, flexibiliteit en ondernemerschap. Tijd voor een inspirerend gesprek met CEO Onno van de Stolpe.
Tekst: Joris Hendrickx – Foto: Kris van Exel
Wat is volgens u de sleutel tot jullie succes?
“Als researchgedreven organisatie timmeren we intussen al 21 jaar aan ons pad. Toch zijn we nog in blijde verwachting van ons eerste product, waarvoor de goedkeuringsprocedure bij het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) loopt. Het kwam er in al die jaren dus op aan om een heel duidelijk einddoel voor ogen te hebben.”
“Om de onderneming financierbaar te houden, hebben we wel enkele serviceactiviteiten ontplooid en zijn we samenwerkingen aangegaan. Zo konden we de kosten in de hand houden en kregen we middelen ter beschikking waarmee we ons onderzoek breed konden blijven aanpakken.”
“We onderscheiden ons door ons te richten op het vinden van nieuwe werkingsmechanismen. Daarbij kijken we in de menselijke cel welke eiwitten er betrokken zijn bij een bepaalde ziekte. Op basis daarvan zoeken we dan naar chemische moleculen waaruit we een geneesmiddel kunnen ontwikkelen. We hebben de biologie altijd leidend laten zijn in de evolutie van onze programma’s.”
Ik raad iedereen aan om vast te houden aan de visie en droom die ze voor ogen hebben. Wij timmeren intussen al 21 jaar aan ons pad en zijn nog in blijde verwachting van ons eerste product.
“Zo ontwikkelden we een kandidaat-geneesmiddel voor artrose, dat uiteindelijk zeer effectief bleek te zijn voor reuma en darmziektes. Daarnaast onderscheiden we ons met onze can-do-mentaliteit. We geven onze medewerkers de verantwoordelijkheid en vrijheid om hun job zelf in te vullen. Ze weten ook dat er ruimte is om fouten te kunnen maken.”
Hoe zou u uw bedrijfscultuur omschrijven?
“Onze bedrijfscultuur is gegroeid vanuit het kleine biotechbedrijf dat we ooit waren. We opereerden flexibel en met een klein team. Doorheen de jaren hebben we die werkwijze verankerd in ons functioneren. Het is uiteraard een uitdaging om die cultuur vast te blijven houden, zeker met de instroom van vele nieuwe mensen en sector-eigen structuren die soms botsen met de flexibiliteit en het ondernemerschap waar we ons mee onderscheiden.”
Hoe gaat u om met de war for talent binnen de sector?
“Galapagos is de laatste jaren enorm in de belangstelling gekomen, waardoor we vrij gemakkelijk talent kunnen aanwerven. We doen haast alle rekruteringen zelf, en dat doen we voornamelijk via sociale media zoals LinkedIn en via de netwerken (mond-aan-mond) van onze bestaande medewerkers. Om ons DNA te behouden, investeren we sterk in vaste aanwervingen. Deze kan je nu eenmaal beter onderdompelen in je cultuur zodat zij die vervolgens ook gaan uitstralen.”
“Iedere werkgever zou zijn werknemers verder moeten scholen. Enkel zo komen zij immers tot hun maximale potentieel. Wij doen dit enerzijds via interne begeleiding: iedere nieuwe werknemer krijgt een buddy die hen helpt om van start te gaan en om zich te settelen in de organisatie. Anderzijds bieden we opleidingen aan die hen verrijken zodat ze bepaalde taken beter kunnen vervullen, flexibel kunnen inspelen op opportuniteiten én kunnen groeien binnen de organisatie.”
Wat zijn de troeven en zwaktes van Vlaanderen?
“Vlaanderen heeft de sector van life sciences en biotech de afgelopen decennia heel consistent ondersteund, zowel wat betreft subsidies als het stimuleren van het omzetten van academische research naar ondernemerschap (bijvoorbeeld via het VIB). Dat reflecteert zich in het grote aantal innovatieve biotechbedrijven die hier zijn ontstaan en zijn kunnen groeien.”
Een studie in de biotech is zeker een goede keuze omdat deze sector nog maar aan het begin staat van zijn potentieel.
“Anderzijds maakt de taalwet het ons vaak erg moeilijk. Alles moet naar het Nederlands worden vertaald, en dat is zeker voor kleine bedrijven een hele last omdat deze sector zeer internationaal en Engelstalig georiënteerd is. Bovendien beperkt de loonindexering de ruimte waarmee we mensen financieel kunnen onderscheiden en stimuleren. Daarnaast zou het goed zijn dat Vlamingen flexibeler worden wat betreft verhuizen voor het werk. Er wordt nog te veel en te ver gependeld.”
Welk advies heeft u voor jonge en startende ondernemers?
“Ik raad iedereen aan om vast te houden aan de visie en droom die ze voor ogen hebben. Laat je niet te veel beïnvloeden door de mensen rondom je, want zij hebben niet altijd dezelfde belangen. Zo denken financiers vaak in de eerste plaats aan het realiseren van meerwaarde. Daarom willen ze vaak snel een verkoop of een beursgang opdringen, terwijl dat niet noodzakelijk het lange termijn belang van de organisatie dient. Je moet naar alle aspecten van het ondernemerschap kijken en alle betrokkenen mee in rekenschap nemen.”
Welke raad heeft u voor studenten die vandaag een opleiding moeten kiezen?
“Een studie in de biotech is zeker een goede keuze omdat deze sector nog maar aan het begin staat van zijn potentieel. Er wordt weleens gezegd dat dit de eeuw wordt van de biotech omdat deze een cruciale rol zal spelen in het oplossen van heel wat grote maatschappelijke uitdagingen.”
“Daarnaast raad ik aan om na het afronden van je studie ervaring op te doen bij een klein, jong en innovatief bedrijf. Daar zal je echt deel uitmaken van de journey en mee kunnen groeien, in tegenstelling tot de farmareuzen waar je eerder een klein radertje bent in een grote machine.”